Customer Login

Lost password?

View your shopping cart

فروش آنلاین

book5

بیژن شافعی ، سهراب سروشیانی ، ویکتور دانیل

معماری پل آبکار

پُل آبکار در سال ۱۲۸۸ شمسی (۱۹۰۹ میلادی) در شهر تهران و در یک خانوادۀ ارمنی به دنیا آمد. وی برای ادامۀ تحصیلات عالیه به مدرسۀ سن‌لوک اسکاربیک شهر بروکسل رفت و پس از پایان دورۀ هفت‌سالۀ تحصیلات به میهن بازگشت. آبکار در سال ۱۳۱۷ به استخدام شرکت هُخ‌تیف درآمد و در این شرکت ساختمان اصلی پروژۀ رادیو بی‌سیم را طرّاحی کرد، که در ۴ اردیبهشت سال ۱۳۱۹ افتتاح و بنگاه رسمی سخن‌پراکنی ایران شد. پس از محدودیّت‌های ایجاد شده برای شرکت‌های آلمانی و خاتمۀ فعّالیّت شرکت هُخ‌تیف در ایران توأماً به استخدام ادارۀ کلّ وزارت دارایی و ریاست دستگاه نظارت شهربانی کلّ کشور درآمد و به‌جز طرّاحی و ساخت تعداد زیادی ساختمان‌های مسکونی، بناهای عمومی بسیاری از جمله ساختمان جهان، سینما نیاگارا، کلیسای گورستان ارامنۀ کاتولیک، کلیسای گریگور لوساووریچ و ساختمان‌های ادارات کلّ دارایی را طرّاحی و اجرا نمود.

معماری پل آبکار راوی بخش مهمّی از تغییر و تحوّلات سه دهۀ معماری در کشور ایران است. از گرایش‌های معماری آغاز قرن بیستم، از جمله سبک آرت دکو، تا گسترش همه‌جانبۀ معماری سبک بین‌المللی در دو دورۀ قبل و بعد از جنگ دوّم جهانی. آبکار طیّ سه دهه، شیوۀ اختصاصی خود را در طرّاحی ساختمان‌های آجری به یادگار گذاشت؛ شیوه‌ای که ضمن مؤثّر بودن در روند معماری معاصر ایران، آثار منحصربه‌فردی نیز در سیمای شهر تهران محسوب می‌شوند. امّا بسیاری از این آثار به بهانۀ نوسازی تخریب شده‌اند و روند تخریب آنها هنوز هم ادامه دارد.

 

فروش از طریق سایت ممکن نیست. 

اطلاعات بیشتر

تألیف

بیژن شافعی ، سهراب سروشیانی ، ویکتور دانیل

همکاران تحقیق و تدوین

نگار منصوری ، هانیه عباس زاده

ویراستار فارسی

علیرضا سید احمدیان

ترجمه به انگلیسی

ندا قیاسی

ترجمه به فرانسه

لوران بیژار

صفحه آرایی

محمدنژاد بریانی

شمارگان

1000 نسخه

سال چاپ

۱۳۹۴

ناشر

مجموعه معماری دوران تحول

چاپ

ابیانه

صحافی

صحافی علی

شابک

ISBN:978-600-04-3229-4

شماره کتابشناسی ملی

3897415

قطع

رحلی

ابعاد

۲۹×۲۲

جلد

اعلا

تعداد صفحات

۵۷۰

جنس کاغذ

گلاسه مات

زبان

فارسی – انگلیسی – فرانسه

بیژن شافعی در سال ۱۳۳۹ در شهر مهاباد متولد شد. تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان البرز به پایان رساند و در رشته معماری از دانشکده معماری دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. در دوران تحصیل دانشگاهی و پس از آن با مهندسان مشاور متعددی همکاری داشته است. از سال ۱۳۷۱ دفتر مستقل معماری خود را تشکیل داد. او پروژه های متعددی را در حوزه های فرهنگی، اداری، مسکونی و صنعتی به انجام رسانده است. از جمله کارهای او طراحی و بازسازی فضای خانه هنرمندان ایران و طرح توسعه آن مجموعه می باشد. وی مدیر عامل دفتر طراحی و ساخت ” خانه هفت ماه” از سال ۱۳۷۲ و دبیر بخش فرهنگی جامعه معماران ایران و از مؤسسین خانه فیلم معمار نیز می باشد. او همچنین از بنیانگذاران ” گروه معماری دوران تحول در ایران” در سال ۱۳۶۲ است.

سهراب سروشیانی تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان البرز در شهر تهران به پایان رسانید و در سال ۱۳۶۹ در رشته معماری هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. در دوران تحصیل در زمینه معماری و شهرسازی با مهندسان مشاور متعددی داشت یابتدا در بخش معماری و سپس به عنوان مسوول آتلیه شهرسازی.
او در دوران فعالیت خود پروژه های متعددی را در زمینه شهرسازی و طراحی شهری به انجام رسانیده است. طرح جامع و تفصیلی یخی شهر تهران (منطقه ۱۲ ) و طرح ساماندهی بازار و محله عودلاجان تهران از آخرین فعالیتهای او در زمینه شهرسازی به شمار می آیند.

ویکتور دانیل متولد ۱۳۳۵ در شهر مشهد. در سال ۱۳۵۷ به تحصیل معماری پرداخت و کارشناسی ارشد خود را از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران دریافت کرد. فعالیت معماری و اجرایی او کمی قبل از آغاز به تحصیل معماری شروع شد که در دروان تحصیل و پس از آن، هم زمان در زمینه­ های معماری و شهرسازی و تحقیق در معماری و شهرسازی ادامه یافت. از جمله فعالیت­ های او در زمینه مشترک معماری و شهرسازی طرح مجموعه شهری فرودگاه امام­ خمینی و طرح واحدهای مسکونی و خدماتی این مجموعه است. او از بنیانگذاران گروه تحقیق معماری دوران تحول است که از سال ۱۳۶۱ نطفه­ های اولیه اش گذاشته شد و در سال ۱۳۶۲ با فعالیتی جمعی و گروهی به کار خود ادامه داد.