Customer Login

Lost password?

View your shopping cart

فروش آنلاین

۲۰۲۱۰۳۱۱_۱۵۰۰۴۶

بیژن شافعی، ناهید بریانی، نگار منصوری

معماری رُلان دوبرول

رُلان مارسل دوبرول در شهر آرمانتیِر، واقع در شمال فرانسه، به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدائی و متوسّطه، در سال ۱۹۲۶ میلادی پس از کارآموزی در کارگاه‌های ساختمانی به مدرسۀ استانی بوز-آر در شهر لیل راه یافت، و سپس در سال ۱۹۳۱ در مدرسۀ هنرهای زیبای پاریس پذیرفته شد. پس از هشت سال تحصیل، در فوریۀ سال ۱۹۳۴ با دیپلم دولتی در رشتۀ معماری از این مدرسه فارغ‌التّحصیل گردید. در حین تحصیل و تا یک سال بعد از فارغ‌التّحصیلی در پروژه‌های مختلف معماری و شهرسازی به عنوان دستیار و همکار مشارکت داشت و به دنبال کسب موفّقیت در مسابقۀ کاخ بورس تهران به همراه همسر ایرانی و فرزند خردسالش راهی ایران شد. دوبرول با مؤسّسات و وزارتخانه‌های مختلفی از جمله شرکت سهامی کلّ ساختمان ایران، ادارۀ کلّ صناعت، وزارت معارف (وزارت فرهنگ) همکاری داشت، و همزمان در دفتر شخصی خود نیز فعّال بود. وی در یک دورۀ هفت‌ساله بناهای متعدّدی از مؤسّسات تمدّنی جدید را در ایران طرّاحی و نظارت کرد، و در عین حال در وزارت پیشه و هنر و سپس در دانشکدۀ هنرهای زیبا به عنوان مسئول کارگاه معماری تدریس می‌کرد.

چنانچه بخواهیم راوی تحوّلات معماری در دوره معاصر و شکل‌گیری جریان مُدرنیسم در ایران باشیم، به نظر می رسد باید از آغاز راه بیشترین سهم را برای فعّالیتِ بی‌وقفه رُلان دوبرول طی یک دوره هفت‌ساله قائل شویم. دوبرول پس از گِورُکیان که شعله جریان مُدرنیسم در ایران را برافروخت، مشعل فروزان آن را به دهه سوم آغاز قرن حاضر‌(دهه ۱۳۲۰) سپرد. سهم او برای ایجاد بناهای مؤسّسات تمدّنی جدید بیش از هر معمار دیگر بوده و نقش کلیدی در انتقال جریان معماری آرت‌دِکو به سوی مُدرنیسم را او ایفا نموده است. او، در عین‌حال، همچون گِورُکیان، پیشقراول جریان رادیکال مُدرنیسم در طرّاحی بناهای مسکونی پایتخت به شمار می‌رود. دوبرول صرفاً آرشیتکت بناهای نوبنیاد نبود، بلکه در شکل‌گیری طرح های آمایش خصوصاً در «محلّه وزارتخانه‌ها»ی پایتخت نقش محوری داشت. او در حوزه آموزش معماری نیز سرآمد بود، و از بنیانگذاران آموزش معماری به روش مدرسه بوز-آر در ایران به شمار می‌رود.

روایت حضور و فعّالیت رُلان دوبرول بخش مهمّی از تاریخ معماری دوران تحوّل در ایران را شکل داده است.

 

فروش از طریق سایت ممکن نیست. 

اطلاعات بیشتر

تالیف

بیژن شافعی ، ناهید بریانی ، نگار منصوری

ویراستار فارسی

علیرضا سید احمدیان

ترجمه فارسی به فرانسه

طبیبه رضایی با همکاری محسن ایمانی

ترجمه فرانسه به فارسی

وحید شالی امینی

صفحه آرایی

محمدنژاد بریانی

شمارگان

500 نسخه

سال چاپ

نوروز 1400

ناشر

نشر رهسپاران

چاپ

شادرنگ

صحافی

نگاه

شابک

978-622-976821-1

کتابشناسی ملی

7499419

قطع

رحلی

ابعاد

۲۹×۲۲

جلد

اعلا

تعداد صفحات

بخش فارسی : 280
بخش فرانسه: 104

جنس کاغذ

بخش فارسی : گلاسه مات
بخش فرانسه : بالک

زبان

فارسی – فرانسه

گروه معماری دوران تحول از سال ۱۳۶۲ فعالیت خود را در زمینه پژوهش در معماری ایران آغاز کرد. مؤسسین این گروه عبارتند از: آقایان بیژن شافعی (متوّلد ۱۳۳۹ھ.ش، مهاباد)، ویکتور دانیل (متوّلد ۱۳۳۵ھ.ش، مشهد) و سهراب سروشیانی (متوّلد ۱۳۳۹ھ.ش، کرمان). اعضای مؤسس، هر سه هم­دوره و فارغ ­التّحصیل رشته معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران هستند.

 

نویسندگان:

بیژن شافعی پس از سال­ها فعّالیت حرفه­ ای با دفاتر مهندسین مشاور، در سال ۱۳۷۱ دفتر مستقلّ معماری خود را بنیان نهاده، و پروژه­های متعدّدی، از جمله طرّاحی و بازسازی خانه هنرمندان ایران و طرح توسعه آن را به انجام رسانده است. در خانه هنرمندان، شافعی از مؤسّسین جامعه معماران ایران و از مؤسّسین خانه فیلم معمار نیز هست.

ناهید بریانی (متولّد ۱۳۴۵، تهران) نیز فارغ ­التّحصیل رشته معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او از سال ۱۳۶۵ با دفاتر مهندسین مشاور مختلف همکاری داشته و از سال ۱۳۸۶ مدیریّت داخلی دفتر طرّاحی «خانه هفت­ ماه» را عهده ­دار شده است. ناهید بریانی حدود سه دهه است که از همکاران گروه معماری دوران تحوّل به شمار می ­آید.

نگار منصوری (متولّد ۱۳۶۱، ارومیه) فارغ­ التّحصیل رشته مرمّت و احیای ابنیه و بافت­های تاریخی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او از سال ۱۳۸۴ فعّالیت حرفه­ ای خود را در حوزه مطالعات طرّاحی و اجرای پروژه­ های معماری و شهرسازی آغاز نموده، و طیّ دهه اخیر همکار و همراه همیشگی گروه معماری دوران تحوّل نیز بوده است.